پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

امروز نهمین سال درگذشت محمد نوری خواننده پیشکسوت موسیقی کلاسیک ایرانی است؛ نابغه‌ای که در زمینه نوآوری و ژرفای اندیشه ناب خود زبانزد هنرمندان همنسل و هنرمندان پس از خود بوده و خواهد بود.

حمید عسکری رابری، موسس و رهبر گروه کر «اردیبهشت» در تشریح روند کیفی موسیقی آوازی در ایران گفت: هنوز در مورد مبحث پیوند شعر و موسیقی به نتیجه‌ نهایی و پایانی نرسیده‌ایم و هنوز آهنگسازان ما تکلیفشان در این زمینه مشخص نیست. به‌طور مثال ما باید دویست آهنگساز کورال داشته باشیم و فعالیت و آثار آنها در دوره‌ای دویست ساله صیقل بخورد و در روح زمانه جاری شود و مردم آنها را بشنوند و آهنگسازان نسل‌های بعدی نیز آنها را مورد توجه و بررسی قرار دهند تا تبدیل به نوعی هنجار و چارچوب شود.

مراسم هشتادو پنجمین زاد روز ایرج خواجه‌امیری هنرمند پیشکسوت و برجسته موسیقی آوازی ایران شامگاه یکشنبه 10 دی ماه با حضور شماری از هنرمندان در سالن آمفی تئاتر روزنامه ایران برگزارشد.

سالار عقیلی که طی سال‌های اخیر همواره در مناسبت‌های مختلف سیاسی آثارش یکی از موسیقی‌های ثابت برنامه‌های مختلف بوده و هست از این نوع استفاده‌ها ابراز بی‌اطلاعی می‌کند و معتقد است؛ افرادی می‌خواهند آثارش را سیاسی جلوه دهند و این کار همواره بدون اجازه او صورت گرفته است.

گروه کامکار در سال 1344برای نخستین بار در سنندج، به عنوان گروهی خانوادگی به سرپرستی استاد حسن کامکار(ویلن) و عضویت هوشنگ(آکاردئون)، بیژن(خواننده)، پشنگ(سنتور)، قشنگ(خواننده و ویلن) و ارژنگ(تمبک)تشکیل شد.

حسام الدین سراج که در دانشکده هنرهای زیبا، شناخت هنر را تدریس می‌کند معتقد است هنگامی یک هنرمند به شناخت تخصصی از هنر دست پیدا می‌کند که بتواند کار را آنالیز کرده و شاخه‌های مرتبط و پیوسته به آن مثل جامعه‌شناسی اثر هنری و روانشناسی تأثیر بر مخاطب را تجزیه و تحلیل کند. او در خصوص بی‌نظمی و ناهمگونی در موسیقی می‌گوید: موسیقی متناسب با هویت ملی و فرهنگ اصیل ما را به انزوا برده‌اند و در‌مقابل به موسیقی تفننی و تفریحی که عمری یکی، دو‌روزه دارد بهای بسیار داده می‌شود و در صدر جدول بهترین‌ها قرار می‌گیرد که این هم به‌دلیل شناخت نداشتن درست ازموسیقی است و تصمیم‌گیرندگان عواقب آن را نمی‌دانند وحتی برخی موسیقی را علی الاطلاق تحریم می‌کنند به همین دلیل به اعتقاد من تا زمانی که اشخاص به این سطح از آگاهی نرسند که موسیقی از لحاظ تعالی فرهنگی چه جایگاه ویژه و مؤثری دارد، نمی‌توان انتظار رفع این مشکلات را داشت.» البته فرصت گفت و گو با سراج که شاید سالی یکبار بیشتر فراهم نشود، مجال مناسبی بود تا بتوانیم با او درباره شرایط و ضرورت های موسیقی امروز ایران گفت و گو کنیم که به دلیل برخی حساسیت های استاد و جرح و تعدیل هایی که در گفت وگو صورت گرفت، متن نهایی خلاصه گفت و گوی اصلی ما با اوست.